Ագռավները Նոյից առաջ
Նաիրա Ջիվանյան Մենք ապրում ենք մեր միջավայրում, որը պատված է սարդոստայնով, ռադիոալիքներով ու երևակայությամբ։ Մեկ-մեկ մարդիկ կորցնում են իրականության զգացողությունը։…
Նաիրա Ջիվանյան Մենք ապրում ենք մեր միջավայրում, որը պատված է սարդոստայնով, ռադիոալիքներով ու երևակայությամբ։ Մեկ-մեկ մարդիկ կորցնում են իրականության զգացողությունը։…
Ապառիկ… Պարտքեր… Ընդհանուր ծախսեր… Դրամագլուխ… Հարկ… Տուրք… Կողոպուտ… Մտքումս ցուցակ կազմեցի, ամեն ինչի դիմաց գիծ դնելով. հետո կամ լրացնելու բան…
Ըստ օրացույցի` օրը շաբաթ էր. արևածագը` առավոտյան ժամը յոթն անց քառասուն րոպեին, ցերեկվա տևողությունը` տասը ժամ, մայրամուտը պիտի գար երեկոյան…
Տատս էլ նման մի բան անում էր. շաբաթը պարտադիր երկու անգամ վազում էր տերտերի մոտ՝ դրախտի ուղեգիր պատվիրելու ու վերադառնալով…
Մենք պապիս թաղեցինք նրա մահից երեսուն տարի անց, թեև նրա մահվան մասին անգամ տատս արդեն իմիջիայլոց էր խոսում՝ որպես հեռավոր…
Չխղճաց: Նույնիսկ էն ժամանակ, երբ պարանը վիզը գցած տապալեցին Սադամին, ու հպարտ արձանը գետնին ընկնելով ջարդուխուրդ եղավ, փոշու միջով պարանը…
Հարցազրույց կարդացեք ԱՌԱՎՈՏ թերթում և կայքում։
Ա. Թանատոլոգիան Սուսաննա Հարությունյանի արձակում Սուսաննա Հարությունյանի «Երթևեկություն» պատմվածքում ջահել բժիշկի ջանքերով ծերունին ետ է վերադառնում: Բժիշկը առաջարկում է հիվանդին…
Կարմի՞րը, թե՞ սևը: Սև՞ը, թե՞ կարմիրը: Հը՞. կարմիրը: Չէ՝ սև՛ը:Գցում-բռնում էր, ներսուդուրս անելիս հայացքը վազվզող հավերին՝ կարմի՞ր աքլորը, թե՞ սևը՝…
«Խելառ անտեր…»,- աղջիկը մտքում ծիծաղեց տատի վրա ու բարձրաձայն հարցրեց. – Ո՞նց ես: Տատը մղկտաց. – Ո՞նց պիտի լինեմ. քառասունվեց…